اُودین (Odin): خدای خدایان نورس، محبوب پادشاهان، خدای شعر و شاعری، فرمانروای آسگارد
اودین با پرداخت یکی از چشمانش و آویزان کردن خود بر درخت ایگدراسیل به مدت 9 شبانه‌روز بدون آب و غذا، قدرت و خرد جهان را کسب کرد. او در خفا و با ظاهر متفاوت در میان مردم قدم می‌زند تا جهان را از دیدگاه آنان ببیند. ظاهر فانی اودین را معمولا به صورت پیرمردی یک چشم و ژنده پوش با کلاه لبه پهن و شنل مشکی و عصا به تصویر می‌کشند. این عصا درواقع نیزه معروف اودین و نماد حکومت اوست که به دست خود او از یک شاخه درخت عالم درست شده و تمام قراردادها بر دسته این نیزه حک شده است.
مقر حکومتی اودین، قصر شکوهمند وال‌هالا است که جایگاه تمام خدایان و قهرمانان کشته شده در نبردها پس از جنگ است.(روح این قهرمانان توسط الهه‌های جنگ به وال‌هالا برده می‌شود.)
هوگین (فکر) و مونین(یاد): دو زاغ که در خدمت اودین بودند و بر شانه‌هایش می‌نشستند. آنها جهان را می‌پیمودند و خبرها و معرفت همه چیز را برای اودین می‌آوردند.
